Blog nr. 11 Terug in Nederland

Aan het begin van deze outreach had ik nooit gedacht dat ik weer terug naar Nederland zou vliegen. Maar, het coronavirus dacht daar anders over.

Door alle berichtgevingen en Noorwegen die de grenzen sloot voor alle niet Noorse mensen, is er besloten dat we allemaal terug naar ons eigen thuisland moesten vliegen. Dit betekende voor mij Nederland. Vanaf het moment dat dit werd besloten tot het moment van vliegen was één dag. Het is dus ontzettend snel gegaan. Terwijl in Brazilië merkte je nauwelijks wat van het coronavirus.

Gelukkig is iedereen veilig thuis gekomen en hebben we nog een toffe laatste twee weken gehad in Rio de Janeiro.

In Rio hebben we enorm veel straatevangelisatie gedaan. We hebben bij een ziekenhuis gebeden voor de mensen die aan het wachten waren, we hebben op straat verschillende keren free hugs, gebed en bemoedigende woorden uitgedeeld, we hebben bij auto’s die moesten wachten voor het stoplicht gezegd dat Jezus van ze houdt en we hebben spellen gespeeld met de jeugd op straat, kortom een heleboel om mensen te bemoedigen.

Ook hebben we de mogelijkheid gekregen om te delen in de kerken waar we verbleven. Beide keren mocht ik dat doen. De eerste keer een korte getuigenis over wat God mij heeft laten zien met betrekking tot dat Hij alwetend is en de tweede keer over hoe belangrijk de verschillende generaties in een kerk zijn. God is goed!

Verder hebben we op de eerste vrijdag de mogelijkheid gehad om ultiem toerist uit te hangen. Eerst zijn we naar het Christus de Verlosser beeld geweest, vervolgens naar Escadaria Selarón (bekende trap in Rio), naar de grootste muurschildering ter wereld geweest (geschilderd voor de verschillende culturen in de Olympische spelen) en naar een strand. Het was een dag van intens genieten en ook gewoon even samen zijn met elkaar als groep!

De tweede week hebben we hetzelfde gedaan straatevangelisatie, verschillende keren gedeeld over de goedheid van God maar, ook een hoop stress (Voor mij dan). De hele week waren verschillende van ons ziek. Vooral een maag die van streek is en sommige nog iets erger haha. En toen hoorde we ook dat we waarschijnlijk terug zouden vliegen omdat de Noorse regering iedereen terug riep die in Noorwegen woont. Uiteindelijk binnen één dag was dat veranderd naar dat alleen Noorse inwoners terug mochten keren. Dit zorgde ervoor dat iedereen terug werd gestuurd naar zijn/haar eigen woonplaats. De twee Canadese vlogen als eerste en vervolgens de dag erna de rest van ons.

We hebben dus snel afscheid moeten nemen van elkaar, net wetende wanneer we elkaar weer zullen zien. Hiermee is onze DTS tijdelijk opgeschoven tot we weer bij elkaar kunnen komen in Noorwegen en de DTS kunnen hervatten. Wanneer dit zal zijn weten we niet maar, we hopen dat dit snel kan!

Voor nu gaat het goed en zijn we allemaal veilig thuis aangekomen. We hopen dat we elkaar snel weer zien!

Liefs,

Leonieke

Prayerpoints:

- Dat de debriefs goed mogen gaan

- Dat we elkaar snel weer allemaal mogen zien en dat de DTS weer hervat mag worden

- Dat we thuis onze draai weer mogen vinden binnen onze gezinnen helemaal ook in deze situaties

- Onze financiële situaties wanneer we niet echt kunnen werken maar, ook niet weten hoelang het allemaal zal duren

- Voor deze hele situatie

- Voor wijsheid voor ons als the base in Noorwegen.