Blog nr. 10 Op naar Rio!

De laatste keer dat ik schreef was op de dag de we vertrokken uit Recifé. Nu zijn we zojuist gearriveerd in Rio de Janeiro nadat we drie weken in São Paolo hebben doorgebracht.

Toen we in São Paolo arriveerde mochten we bij een super aardig gezin verblijven. Ze stelden hun huis open voor 9 mensen zodat wij naar The Send konden gaan. We hebben echt een ontzettend toffe tijd gehad bij The Send. Soms was het lastig te volgen omdat het allemaal in het Portugees was maar, wanneer God tot onze hart spreekt maakt het niet uit welke taal we spreken. Het was zo gaaf om zoveel mensen te zien. Daarnaast was de burgemeester van São Paolo ook aanwezig bij the Send en heeft hij zijn hart aan Jezus gegeven!

Na the Send gingen we naar Jocum (YWAM in Portugees) Vila en verbleven in een klein stadje genaamd Pirataninga (wij noemden het ook wel Pirate ninja XD). Het was awesome om deel te zijn van deze basis en om tijd door te brengen met de mensen die we daar hebben ontmoet. We hebben verschillende projecten bezocht in de omgeving, verschillende kerken, jeugdgroepen, een school en we zijn de straat op geweest. De afgelopen drie weken waren echt geweldig maar, tegelijkertijd ook het meest uitdagend.

Het eerste project wat we bezochten was Galpão. Dit is een plek waar mensen die dakloos zijn kunnen komen om een douche te nemen, hun tanden te poetsen, scheren, een nieuwe outfit kunnen uitkiezen en een warme maaltijd krijgen. Het is so inspirerend om alle vrijwilligers van dit project te zien. Aan de andere kant is het ook enorm hartverscheurend om de mensen van de straat te zien en te weten dat sommige voor het leven op de straat hebben gekozen. Maar, wetende dat er mensen zijn die om ze geven en een soort van ‘’thuis’’ geven voor sommige avonden in de week is heel inspirerend.

Bij de jeugdgroepen die we bezochten mochten we vaak een kleine getuigenis geven. Het is zo gaaf om te connecten met een groep. Naar één van de jeugdgroepen zijn we drie keer geweest. De laatste keer dat we daar waren deelde Amy een getuigenis en mochten we voor de jeugd bidden. Samen met Lucy mocht ik voor twee meiden bidden. Nadat we voor de meiden hadden gebeden zei één van hen: ‘’Dank jullie wel, ik versta niet heel veel Engels en de helft van de tijd wist ik niet wat jullie baden maar, ik ervaarde de vrede van God enorm tijdens jullie gebed. Voor God maakt het niet uit welke taal we spreken, het is God die beweegt in ons.’’ Dit raakte me enorm! Later op de avond stuurde ze me nog een berichtje dat ze thuis zoveel rust en vrede ervaarde nog steeds. Dit was zo geweldig! God is zo goed!

Op vrijdagen bezochten we een school en verzorgde wij het programma voor de tieners (8-15 jarige) en de kleine kinderen (3-8 jarige). Ik had heet voorrecht om twee keer bij de jongste groep te zijn. We speelde spelletjes, deelden wat over onze landen en over God. In elke lach van de kinderen zag je God stralen. De leiding was enorm blij met onze komst en dat wij daar waren om meer te delen van Gods liefde. We mochten ook voor de leiding bidden wat super gaaf was!

Bij de kerken hadden we vaak de mogelijkheid om iets te delen over DTS en worship. In de laatste kerk waar we heen gingen deelde Peter iets over de liefde van God en Meike, Juliët en ik deden de worship. Het was zo gaaf om te zien hoe God in de ruimte bewoog. Om te zien hoe de liefde van God iedereen aanraakte, zelfs door een taal barrière. De Heilige Geest verwacht niet van ons dat we de taal van het land spreken, Hij vraagt aan ons om te gaan en dan zal Hij gaan bewegen.

Op de straat bezochten we een aantal daklozen mensen en gaven we ze wat te eten en te drinken en hadden we gewoon een gesprek met ze. Om ze te laten zien dat we ze als mensen zien en niet alleen als een dakloos persoon. Het was een hele gave avond.

CARNAVAL! Op de zaterdag van carnaval hadden we het privilege om met een drumband mee te lopen en veel jeugd van verschillende kerken was daar ook om de naam van Jezus groot te maken in de straten. We hebben daar een hoop nieuwe mensen ontmoet wat awesome is! Op zondag gingen we naar Bauru. Dit is de grotere stad in de buurt van Piratininga. De burgemeester had alle parades van carnaval gecanceld dus, het was een ‘’rustig’’ feestje. We hadden een flash mob voorbereid. Er waas alleen geen plek waar het mogelijk was om harde muziek te spelen. Maar, nadat we gebeden hadden met elkaar was het mogelijk om onze speaker bij een McDonalds parkeerplaats aan te sluiten. Daar hebben we de dans een aantal keer gedaan en ook ons drama op Everything. Na de dans en het drama hebben we hele goede gesprekken gehad met mensen en ook iemands knie is genezen. Het was een geweldige ervaring!

Alle leiding van Jocum Vila zijn zo waardevol geweest voor ons! Ze vertaalden waar dat nodig was, hielpen ons waar nodig, hebben voor ons gebeden, gaven ons een mogelijkheid om te delen bij de community avonden en worship sessies, hebben ontzettend veel en goed eten voor ons bereid en hebben ons echt geholpen om God te zoeken!. Ze hebben ons ook Esfihras geïntroduceerd :O Beste eten ooit!!

Maar, ik heb het ook heel moeilijk gehad de afgelopen tijd….. Toen we voor het eerst arriveerden waren er een heleboel kakkerlakken. Dus de eerste week heb ik nauwelijks geslapen, dus uiteindelijk ben ik in de woonkamer gaan slapen wat enorm veel heeft geholpen. Maar, er is zoveel boosheid in mij en ik weet niet precies waar het vandaan komt. Soms weet ik het wel en dan kan ik daar ook op reflecteren maar, soms heb ik geen flauw idee waar het vandaan komt. Hier vraag ik dan ook gebed voor <3

Nu gaan we de laatste fase in van de outreach. Dank jullie wel voor al jullie gebeden en al jullie liefde! Ik vind het ontzettend leuk om berichtjes te ontvangen en om te vertellen wat ik aan het doen ben of om van jullie gebedspunten te ontvangen! Gods zegen en Deus te ama (God houdt van jou).

Liefs,

Leonieke

Gebedspunten:

- Dat onze tijd in Rio de Janeiro geweldig zal zijn

- Dat onze groep meer een groep mag worden en dat we ook zullen groeien als groep en niet alleen als individuen maar, als een familie

- Dat ik rust zal vinden in de nieuwe plekken die we bezoeken aangezien mijn heimwee weer een beetje komt opspelen.

- Dat er rust zal komen in mijn gedachten. In mijn hoofd is het namelijk een enorme chaos op het moment.

- Dat God aan me zal laten zien waar de boosheid vandaan komt en dat het mag verdwijnen

- Voor de gezondheid in ons team. Een paar hebben rugproblemen en andere zijn gewoon een beetje ziek. Het is niet leuk en daarom bidden we ook dat God ons team zal aanraken met zijn genezing en dat we allemaal gezond deze laatste fase en de rest van DTS mogen doorbrengen met elkaar.

- We zijn ontzettend dankbaar voor alle mensen in de Jocum Vila base. Dat God hun en hun families mag zegenen.

- Zo dankbaar voor overal waar we God aan het werk hebben gezien. Dat God daar ook mee verder mag gaan en de levens van de mensen mag blijven aanraken.

- Dankbaar voor alle relaties die we hebben mogen opbouwen.

- Gewoon meer van God in onze groep zien. Meer van de Heilige Geest. Dat we naar Hem mogen luisteren in wat Hij wil dat we doen.